Oost Europa

Bekend, vertrouwd en makkelijk te bereizen Europa, we zullen je missen volgende week! 

Na chaos doordat we het contract vroegtijdig opzeiden in IJsland en een maand eerder terug verhuisden naar Engeland dan verwacht -godzijdank - zijn we eerder begonnen met reizen. We hadden gespaard wat we wilden sparen en nu 6 weken in Engeland zitten niks doen of een baantje vinden om die 6 weken door te komen schiet ook niet op. We besloten daarom om wat we als eind van de reis gepland hadden - van Turkije tot aan Polen- nu eerst te doen. Was een beetje een optimistisch plan en we kwamen dan ook niet verder dan Hongarije, maar het is een fantastische vier weken geweest en een goede warmmaker voor wat er over 4 dagen gaat gebeuren... AFRIKA!!

Ik zal kort de route vertellen die we gedaan hebben en de highlights die we beleefd hebben. 

TURKIJE

We vlogen voor 60 euro pp van Manchester naar Antalya, dus dat begon lekker. Niet omdat we nou zozeer naar Antalya wilden, maar ik wilde meer zien dan alleen de toeristische plekken en dit was wel erg goedkoop! Antalya met zijn avondmarkten en pleintjes is mooi maar toch nog net te toeristisch voor mij, om over de twee dagen daarna in Alanya nog maar niks te zeggen. Dat wisten we natuurlijk ook wel, Alanya was precies wat ik verwachtte, maar de 40 graden en zandstranden was alles wat we nodig hadden na dat halfjaar in IJsland. De schreeuwerige Duitsers, toeristenwinkels en prijzen en zee vol condooms en tampons namen we op de koop toe. Vervolgens reisde we af naar Istanboel.. en iedereen die daar ooit geweest is zal het met me eens zijn, wat een ongeloofelijke stad!! Stad van duizend en een nachten, de Grand Bazaar met al z'n kruiden, specerijen en hebbedingetjes, de schitterende Blue Mosque en indrukwekkende Aya Sofia.. Als je door Istanboel loopt weet je dat je in het echte Turkije bent. Overal zie je mensen de moskee in- en uitgaan, de markten afstruinen en geknield thee drinken terwijl de torens de moskeeliederen schallen. Het is FANTASTISCH!! Joe verloor zodra we in Istanboel aankwamen z'n Iphone in een taxi met taxichauffeur bij wie we zwaar af hadden staan dingen.. 14 miljoen mensen, 40.000 taxi's, ja die vinden we vast wel terug hoor schat.. Maar wonder boven wonder.. met wat hulp van een Turkse verkoopman, de jongen uit het hostel en de buren kwam de taxichauffeur hem netjes de volgende dag terugbrengen. Ik heb mijn ogen uitgekeken, maar vooral door de gastvrijheid en vriendelijkheid van de Turken!

BULGARIJE & MACEDONIE

10 uur durende busrit Istanboel-Bulgarije - 10 uur vastgestaan bij de grens - geen water, geen eten, en Joe's begrip dat kwam voor het feit dat we het geen vakantie noemen maar reizen. Na een 22 uur durende reis aangekomen in het gezellige stadje Plovdiv, waarna we doorgingen naar de niet zoveel zeggende hoofdstad Sofia. Het platteland van Bulgarije is hetzelfde als van Hongarije, maar de hoofdsteden zijn totaal verschillend. We sliepen in het Hostel Mostel hostel dat alleen nog een Budget Economy Kamer vrij had voor ons, een tentje op het balkon. Sofia - oke stad, niets bijzonders. Door naar Macedonië. Hoofdstad Skopje vond ik heel apart. Best modern voor een arm land, en bijzonder hoeveel gerenoveerde gebouwen en goed onderhouden stukken van de stad er zijn. Gezellige terrasjes en interessant museum over de aardbeving in '63, maar 1 dag is genoeg om alle hoogtepunten te zien. We namen de bus naar het zuiden; Lake Ohrid. Schitterend. Het meer zelf met de pier en kleine kasteeltjes en oude straatjes. Alhoewel het toerisme zeker aantrekt zagen we veel kenmerken van armoede maar de mensen waren ook hier weer ontzettend vriendelijk en behulpzaam. 

ALBANIË, KOSOVO & MONTENEGRO

We kregen al snel in de gaten dat we het nooit zouden gaan halen tot aan Polen, met alle vertragingen en korte tijd die we hadden. Het reizen door Albanië zelf vond ik ontzettend leuk, omdat het niks anders is dan bergen en schitterende natuur. Uitzichten vanuit de bus waren een attractie op zich en ook hier zie je in de dorpen en steden wel wat armoede, de natuur is zeker prachtig. In Kosovo bezochten de de hoofdstad Pristina, waar je bijna niks meer ziet van de oorlog. Natuurlijk hangen er nog foto's van oorlogsslachtoffers en kun je de museums bezoeken, maar verder zou je zo in een Amerikaanse stad rond kunnen lopen. Ze zijn duidelijk gek op Bill Clinton en het grootse Amerikaanse zie je overal terug. Midden op het plein stond een witte tent, en toen wij even nieuwsgierig naar binnen piekte bleek het een tentenkamp te zijn waar een tiental mannen sliepen die protesteerden tegen de overheid in Kosovo omdat de fabriek waar ze 40 jaar gewerkt hadden gesloten was door de Serviers. Duidelijk toch nog onenigheid als je wat verder kijkt dus. De mannen wachtten hier op 10 jaar salaris dat ze nog tegoed hadden maar wilden erg graag d'r verhaal doen in krakkemikkig Duits en gaven ons dan ook sterke zwarte koffie en bananen als overredingstactiek ;)

Van Pristina naar Peja, waar het alleen maar regende dus dat waren we zo beu, door naar Podgorica, Montenegro's hoofdstad. Zo mooi en schoon heb ik nog niet veel hoofdsteden gezien. Je moet soms even op verborgen plekjes gaan kijken, maar als je dat doet zie je dat de stad schitterende oude plekjes kent. Volgens Joe móesten we het oorlogsmonument gaan bekijken en na 3 rondjes - we waren verdwaald???- om het nationale voetbalstadium snapte ik waarom. Van Podgorica naar Kotor, een kleine en minder toeristische versie van Praag. De oude stad bevindt zich geheel binnen muren en is ontzettend gezellig en romantisch. 

BOSNIË & HERZEGOVINA

We bezochten eerst Mostar, een stadje dat veel heeft geleden onder de oorlog en er ook niet als beste is uitgekomen. We zaten hier in een gezellig hostel met leuke mensen en s avonds gingen we stappen in een onwijs leuke bar die zich in een grot bevond. Heel apart. Ook heel apart dat we een hek zagen dat openstond met een klein kamertje erachter, en ik wilde daar natuurlijk even mezelf in opsluiten voor de foto. Toen ik het hek vasthield en lachte voor de foto kwam een barman aangesneld om me te vertellen dat ik ontzettend gevaarlijk bezig was en als ik nog 1 stap naar achter zette ik geëlektrocuteerd zou worden. Wie zet dat hek dan ook open zou je denken maar goed in Bosnië kan dat kennelijk allemaal. Vervolgens wilde we even het grote bed dat in het midden stond op voor de foto en bleek ook dat extreem gevaarlijk te zijn, dus toen zijn we heel verstandig maar terug naar huis gegaan, voor onze eigen veiligheid. 

Sarajevo vonden we heel indrukwekkend. Overal in en om de stad zie je de oorlog nog. Aan de gebouwen, de mensen, de verhalen... Musea vertellen je van alles over de Siege en wat er allemaal is gebeurd in Srebrenica zo'n 15 jaar geleden, nemen je mee op een tour door de Sniper Alley waar duizenden mensen omkwamen en de tunnel die gegraven werd  om te overleven. In veel gebouwen kun je geen stukje van 10 cm aanwijzen waar geen kogelgat in zit. 

SERVIË & HONGARIJE

Na het vriendelijke Bosnië gingen we door naar het onvriendelijke koude en kille Servië. Niet onze plek, dat is duidelijk. In Belgrado ontmoette we Jeroen Swolfs, fotograaf en auteur die al 5 jaar bezig is met zijn project om alle landen van de wereld vast te leggen voor zijn wereldcollage. Vanuit hier gingen we op bezoek bij Ome Mark en Anja in Kiskunmaisja, zuid Hongarije en bezochten we Szeged. Ook gingen we lekker uit eten en kaartte we wat, heel gezellig en leuk om ze weer te zien. Ook leuk dat Joe ze eindelijk kon ontmoeten. Als laatste stop besteedde we een paar dagen in mijn favoriete stad Boedapest, waar je gegarandeerd altijd een leuke tijd hebt en ook nu hebben we weer echt genoten van de Donau met z'n mooie gebouwen links en rechts, de artistieke pleintjes met barretjes en cafeetjes en gezellige restaurants.  

Over 4 dagen begint ons avontuur in Afrika, en ik kan niet wachten!! Ik was een beetje bang dat het reizen samen misschien tegen zou vallen, omdat ik het alleen gewend ben, maar Joe is de makkelijkste en vrolijkste reispartner die ik me kan wensen! Ik ben blij dat we dit alvast gedaan hebben, want nu weet ik dat ik daar niet aan hoef te twijfelen. Het is stiekemweg ook wel heel erg leuk om al je avonturen, leuke momenten, en minder leuke momenten te kunnen delen met iemand.. In Afrika zullen Joe en ik deze blog samen gebruiken en ik zal alle verhalen er in het Engels opzetten zodat zijn vrienden en familie het ook kunnen volgen. Ik denk niet dat dit voor iemand een echt probleem is maar als dat wel zo is kun je altijd de vertaalknop rechts gebruiken! 

Tot snel! xxx