Van Kaapstad naar Caïro - Verliefd op zuid Afrika

Hoi allemaal :)

Veel gebeurd in 3 weken, dus een aardig verhaal dit keer. We doen ze in het Nederlands en Engels ( anders heeft Joe ook niks te doen ;) maar de foto's vertellen eigenlijk alles dus hopelijk is de wifi eindelijk goed genoeg dat je die kunt zien, want die zijn t kijken waard :))

KAAPSTAD

Alweer 3 weken geleden vlogen we van Amsterdam via Frankfurt naar Kaapstad, waar we onze bijzondere reis van Kaapstad naar Caïro begonnen. We bleven hier 5 dagen. Kaapstad was wel zo'n beetje wat ik ervan verwacht had, behalve dat het een stuk veiliger was dan ik dacht, het super grappig is om overal Afrikaans te horen, zien en spreken ( Afrikaans is gewoon Nederlands uit de oertijd, veel dezelfde woorden maar van de grammatica klopt niks), en het onwijs grote verschil in mensen, rijk & arm en cultuur. We bezochten de waterkant, waar alle leuke restaurantjes en cafeetjes zitten, en hier ontmoetten we ook Richard en Jontie, familie van Joe. erg leuke mensen en een hele gezellige avond gehad! Zij vertelden ons veel over zuid Afrika en gaven ons tips voor routes ed. We bezochten de botanische tuinen, waar ik in t begin beetje sceptisch over was - planten zijn planten - maar deze waren echt prachtig! Diezelfde dag namen we de bus naar hout bay, waar we de (kennelijk beroemde) lekkerbekkies & chips probeerde aan zee, en we zagen de outskirts van Kaapstad met de bus. Hier zie je heel duidelijk het grote verschil tussen rijk en arm. Aan de ene kant van de weg is een sloppenwijk, en er pal naast staan dikke villa's met grote hekken eromheen. Ik snap nog steeds niet goed hoe het mogelijk is dat dit zo naast elkaar leeft en gaat. Ik snap niet hoe de man die in "rijk" woont gewoon de hond uit kan laten en wie er in godsnaam op t idee kwam om die villa hier weg te zetten. Maar goed, in Johannesburg bezoeken we soweto dus dan zal ik er de gids weleens naar vragen. De volgende dag bezochten we Robben eiland, waar Nelson Mandela jaren heeft vastgezeten en ' a long walk to freedom' schreef. Het was heel indrukwekkend om hier in het echt te zijn, en een rondleiding te krijgen van een ex gevangene die hier zelf 7 jaar vast zat. We vonden het een beetje tegenvallen dat het zo toeristisch was, en de hele tour voor je uitgestippeld wordt. Ook vond ik het jammer dat de gids ons alleen over Mandela vertelde, en niks over zichzelf. Ik heb het boek gelezen en de film gezien, dus de feiten en Mandela's verhaal kende ik al, en veel zouden het veel interessanter vinden om de persoonlijke ervaringen van die gids te horen, wat is anders het nut van een ex gevangene de rondleidingen te laten doen? Maar goed, het was wel echt indrukwekkend om in het echt te zien waar Mandela precies z'n boek schreef en hij zijn manuscript verstopte. Het laatste echt gave dat we tot nu toe in Kaapstad gedaan hebben is paragliden :) Wat Is Dat Gaaf Zeg!! Nadat we geboekt hadden moesten we binnen een half uur op de top van lionshead zijn, en daar gingen we.. Dachten we.. Toen we aankwamen waren onze "piloten" te laat, en moesten we anderhalf uur wachten - en 26 mensen zien springen - voordat wij aan de beurt waren. Als je daar dan zo zit en links en rechts van de andere piloten (allemaal mannen) hoort dat de weersomstandigheden niet super zijn, en je ziet sommige 3 x proberen voor ze opstijgen, weet je weer wat adrenaline precies is. En toen kwamen onze piloten aan, en uiteraard was een van hen de enige vrouw op de hele berg, van ong 50 jaar oud. Steve en Caroline. Joe keek me aan en zei; nou, ik heb je opa beloofd je weer veilig terug thuis te brengen, dus ga jij maar met Steve...haha. Toen hij me in dat pak gehesen had moesten we even wachten tot de wind goed kwam te staan, lopen, stoppen, rennen, en daar gingen we!! Prachtig om zo geluidloos boven Kaapstad te zweven. We hadden vandaag gelukkig mooi weer, dus het uitzicht was schitterend. Je hangt daar zo'n beetje helemaal in je eentje - nouja, met Steve dan - een paar honderd meter boven de chaos van de stad, en dan boven de kalme zee, en dan ineens sta je weer veilig met 2 beentjes op de grond. En dan vraag je je toch even af waar Joe is, die 2 minuten na mij zou springen.. We waren nu 20 minuten verder en ik zag m nog steeds nergens, en terwijl Steve me uit m'n pak hees en me erop wees wat een goede en ervaren piloot Caroline wel niet was zag ik al voor me hoe ik in m'n eentje in een bootje de zee af zou moeten roeien op zoek naar een teken van Joe.. Oh daar kwam ie dan eindelijk aan, paniek voorbij, terug naar wat een onwijs gave ervaring het was!! Toen ie geland was bedankte we de Steve en Caroline en kregen we de foto's. Echt super gaaf om te doen, zou het zo weer doen!

Garden route

Na 5 dagen Kaapstad huurden we een auto - een mooie limoen groene Kia picanto wel te verstaan - en begonnen we de meest bereisde route in Zuid Afrika, de garden route. We bezochten Hermanus om de walvissen te zien en kregen een super luxe kamer met jaccuzi in een hostel in mosselbay. We bezochten Oudtshoorn, waar we een romantisch diner hadden in een lodge aan het water met nijlpaarden en waar we op een struisvogel reden. Dat was echt gaaf.. en wat gaan die beesten snel!! Voor 4 euro pp kun je een struisvogelfarm bezoeken, en dan krijg je een rondleiding, leer je over de beesten en de eieren, voer je Betsie, en kun je dus optioneel op zo'n gek beest klimmen, goed vasthouden en met 50 km/h de bak doorstormen.. Echt lachen!! Dit keer ging Joe eerst en ging ik met het vrouwtje, en gelukkig hadden we ook dit keer beide een zachte landing :) We bezochten Wilderness, Knysna, en Plettenberg bay, en aan t eind van de route bleven we 3 dagen in Tsitsikama national park, in de wild spirit lodge. Dit was tot zover mijn favoriet; de lodge was helemaal gebouwd van hout, midden in de jungle met een hippie community waar iedereen vegetarisch is en rond het kampvuur wijn drinkt, een jointje rookt, en boeddhistische verhalen verteld over de ecologische zin van het leven. Joe en ik hadden 'wanderlust' gezien in IJsland, en ik had toen voor de grap gezegd dat het me super vet leek om in zoiets terecht te komen, nou, tadaaaa.. Hier waren we dan.. Gedurende de 3 dagen hier deden we de 6,5 uur durende hike, waar je door jungle, over strand, door de rivier en langs de bergen klimt. Aan het eind raakte we natuurlijk verdwaald en duurde onze hike bijna 9 uur door de extra 10 km die we bergop moesten, maar het was het allemaal waard want het was echt een prachtige hike!! De volgende dag kon ik geen trap op of af door de spierpijn, maar wilde we nog een kleine hike doen naar de 'verborgen waterval'. Geen bloed maar veel zweet en bijna wat tranen later bleek ook dit het waard te zijn, want we waren aangekomen bij een super mooi stil plekje waar we onze picknick opaten. Na de hike was het tijd om verder te gaan, en onze laatste stop op de garden route was Jeffrey's bay, super voor surfen en strand. Het weer viel helaas tegen toen we hier waren dus besloten we om de volgende dag maar weer verder te gaan, op naar de wild coast.

Wild Coast

We reden in twee dagen 1200 km verder langs de wild coast. Ik was een heel klein beetje teleurgesteld met de garden route, omdat het zo toeristisch is en je niet echt het ruige Afrika ziet wat je verwacht. Nou, hier werd ik op m'n wenken bediend, want de wild coast heeft zijn naam verdiend, dit is het echte Afrika! We reden de hele weg bijna over de N2, de 'snelweg' die geen afslagen heeft maar gewoon rechtstreeks door alle dorpjes en steden loopt. Zodra je een stadje inrijdt begint de verschrikkelijke chaos. OVERAL zijn mensen, 5 banen auto's die ineens veranderen in 2 banen - zonder strepen over de weg - overal mensen die tussen de auto's doorlopen en overal mensen die troep verkopen. Alle respect voor Joe, want als ik hier doorheen had gemoeten had ik m ergens aan de kant stil gegooid en een glas wijn gaan drinken. Zodra je de stadjes uitrijdt kom je weer in de mooie ruige landschappen, echt schitterend! Je moet nog steeds oppassen voor wilde beesten en mensen, potholes, vallende rotsen enz, maar je rijdt rechtstreeks door de schitterende natuur. Onderweg moesten we stoppen voor 2 grote bavianen die op de weg een nummertje zaten te maken, en later voor springbokken die oversprongen. We brachten de nacht door in een bungalow aan het strand in Cintsa, waar we 2 gezellige Nederlanders ontmoetten met wie we uit eten gingen. De volgende dag kwamen we na 10 uur, door weer en wind aan bij Marie en Warwick, meer familie van Joe, in Pietermaritsburg. Hier bleven we 2 nachtjes. We bezochten de school waar Marie werkt en de non-profit organisatie en township waar Warwick werkt. Ook bezochten we hier Mandela's capture site, waar hij gevangen genomen werd en je nu een klein apartheidsmuseum en een heel indrukwekkend monument kunt bezoeken, waarin je- vanuit de juiste hoek- zijn gezicht kunt zien.

Lesotho

We reden door naar bergville, en vanuit hier bezochten we Lesotho. Lesotho is een apart land, geheel ingesloten in zuid afrika, en het derde armste land ter wereld. We bezochten hier een school, een klein gebouw met 5 lokalen en 250 kinderen. We beklommen een berg met oude etnische rotstekeningen en bezochten de lokale brouwer - een man die zijn eigen citrusbier maakt, en drinkt, in een klein hutje - en een spirituele healer. 26 procent van de bevolking hier heeft HIV en de gemiddelde levensverwachting is 36. Er zijn geen gewone wegen, alleen onverharde paden en geen ziekenhuizen. Het is heel erg bijzonder om de manier van leven hier te zien. Of het nu goed is of niet om zo'n plek te bezoeken, daar zijn de meningen over verdeeld. Voor we vertrokken vond ik het een beetje verkeerd voelen omdat je het min of meer als een toeristische attractie ziet, maar toen we er waren, en je ziet hoe blij de mensen zijn om je te zien - je bent tenslotte voor vele toch hun enige bron van inkomen - is het ineens heel anders. Je kunt de hele wereld niet verbeteren maar een paar kinderen gewoon blij zien omdat Joe een potje met ze voetbalt, en een paar oudere vrouwen heel blij zijn omdat je een paar armbandjes van ze koopt waar ze weer twee weken van kunnen eten, is toch bijzonder. Ze sporen toerisme op het moment heel erg aan hier, want op die manier weten ze tenminste zeker dat het geld bij de lokale bevolking komt. Buiten de vriendelijke mensen en armoede, is het een verschrikkelijk mooi land. Ongerepte grote landschappen en bergachtig, prachtig!

Swaziland

De volgende dag reden we richting Swaziland. We overnachtte onderweg in een plaatsje Vryheid in een b&b, gerund door een gezellig oud Afrikaans koppel, en hadden een gezellige maaltijd in de plaatselijke pub Dee's. De volgende dag reden we door naar Lobamba, in Swaziland. Swaziland is het tweede aparte land dat in Zuid Afrika ligt, niet zo arm als Lesotho maar zeker net zo mooi. We verbleven een paar nachten in een lodge hier, aten sushi, bezochten een cultureel dorp, de markt, gingen naar de bios (Lucy, goede film!) en gingen naar een traditionele dans kijken.

Kruger National Park

Na Swaziland gingen we door naar een absolute droombestemming; kruger park. Dit is zeker een van de highlights waar ik al die tijd naar uitgekeken heb en waar we zo hard voor gespaard hebben. We plannen om na Kruger ook Etosha, Chobe, Serengeti en Masai Mara te bezoeken, dus we besloten dat 3 dagen in de Kruger genoeg was voor nu. We vertrokken om 4 uur s ochtends om om half 6 bij de poort te zijn en als een van de eerste het park in te kunnen. De Kruger is net zo groot als Nederland, en ons kamp was 80 km verderop. Zodra we het park inreden vonden we het allebei fantastisch! Meteen zagen we zebra's, gifaffen, olifanten, impala's, koedoe en buffels. Het is absoluut fantastisch om ze zo in het wild te zien, op een plek waar ze zelf moeten jagen en ze vrij zijn om te komen en gaan wanneer ze willen. Omdat we net niet in het hoogseizoen waren is het lastiger om ze te zien, maar het grote voordeel is dat ze rond deze tijd allemaal jongen hebben. We hebben bijna alle dieren gezien, sommige van heel dichtbij en andere van veraf, behalve de cheetah en luipaard. Het mooie van Kruger is dat je overal zelf mag rondrijden, en je kan dus stoppen waar en wanneer en zolang je zelf wilt. De hekken van de kampen gaan om 5.30 open en sluiten om 6 uur. Dat staat verder nergens aangegeven en wordt nergens vermeld, dus op dag 1 waren Joe en ik om half 7 nog doodleuk rond aan het cruisen, want wij wilden de zonsondergang zien. Toen we net een paar Buffalo's hadden ontweken en bijna de top van de berg bereikte zagen we een ranger die ons vertelde dat we gauw terug moesten naar het kamp, omdat het veel te gevaarlijk was om in het donker zelf rond te rijden. Elk half uur dat je te laat binnen bent kun je een boete van 70 euro betalen.. Oepsie.. Goede regel, maar bizar dat ze je dat niet vertellen als je incheckt of dat t nergens aangegeven staat. Typisch ons weer dit, maar gelukkig kwamen we onder de boete uit en had ik nu toch maar weer mooi wat schitterende illegale foto's van de zonsondergang :) De laatste dag deden we dus maar een zonsopkomst safari, want die zijn er speciaal voor om 4 uur s ochtends als de hekken nog niet open zijn. Voor 15 euro nemen ze je 3 uur mee in een safari truck om het park als het wakker wordt te zien. Super mooi wel, maar helaas weer geen cheeta's, luipaarden of leeuwen. Veel grote katachtige zijn kennelijk geëmigreerd naar het national park Limpopo, naast Kruger, dus we zullen moeten wachten tot een ander park om deze te zien. Wel zagen we een groep hyena's - met jonkies - super schattig!! Een stuk mooier dan in de leeuwenkoning en de kleine ondeugden zijn super nieuwsgierig dus komen heel dichtbij. Toen we het park verlieten kregen we nog een klein jong olifantje achter ons aan gestormd. Luid toeterend stormde hij op de auto af, is waarschijnlijk gewend aan de trucks en zag onze kleine picanto als een grote avocado om mee te spelen haha.. Super mooi weer...

Johannesburg

We bleven een nachtje in Nelspruit om vervolgens door te gaan naar Jo'burg. Overal werden we onderweg gewaarschuwd, want volgens sommige is Johannesburg de gevaarlijkste stad ter wereld. We hadden een hostel in Kensington, een " veilige" buurt, en zodra we aankwamen en rondreden door het centrum zagen we wel wat ze bedoelden. Ze zeggen dat je niet rond moet lopen door het centrum, en 's avonds ook niet rond moet rijden. Het is zelfs niet verplicht om na 6 uur te stoppen voor een rood licht, ivm de kans op overvallen.. Maar goed, gelukkig waren er genoeg leuke mensen in het hostel om ons 's avonds mee te vermaken. Zaterdag bezochten we Soweto, swerelds grootste sloppenwijk, groter dan Amsterdam en meer dan 6 miljoen mensen. Heel indrukwekkend om te zien, een miljoen rand woning naast een wijk met luciferdoosjes zonder water en electriciteit. We bezochten hier ook het huis van Winnie Mandela, Nelson Mandela (waar hij woonde voor hij gevangen genomen werd), en Desmond Tutu. Ook bezochten we een klein apartheidsmuseum, wat wel indrukwekkend was omdat je er veel foto\s en filmpjes zag die genomen waren gedurende de apartheid in Zuid Afrika. Zondag leverde we de auto terug in en namen we de 27 uur durende trein terug van Johannesburg naar Kaapstad. Het station in Jo'burg was een plek waar je nou niet echt lang rond wilt hangen, maar gelukkig bleek ik me vergist te hebben en vertrok de trein 2,5 uur eerder dan ik dacht. Geluk bij een ongeluk dus. We hadden onze eigen coupe in de trein en er was een restaurant coupe, dus goed te doen, en een schitterend uitzicht.

We zijn nu weer in Kaapstad, en morgen gaan we verder met onze reis naar Namibie, met een groep. Voor zover niks dan goeds dus, mooie plekken, aardige mensen, lekker weer en schitterend wildlife!! Afrika is absoluut nummer 1 op mijn lijstje van bestemmingen! Het volgende verhaal komt hopelijk iets eerder en is hopelijk een stuk korter ;)

Liefs, xxxxx Charlotte & Joe