Nicaragua, Florida & Costa Rica

Hallo allemaal

Het is weer even geleden dat ik iets geschreven heb. Deze keer een iets korter verhaal maar wat meer foto's hopelijk. De laatste keer dat ik schreef was ik in Leon, Nicaragua. Leon was super leuk, en ik zat in een leuk hostel. Het was er veilig en vol leuke mensen. Ted en ik zijn ons eigen weg hier gegaan, en ik ben een dag gaan Vulkaanboarden, een soort snowboarden maar dan van de as van een vulkaan af, en ik was een van de weinige met een topsnelheid, waardoor mijn naam groot op de muur van het hostel kwam, altijd leuk! De volgende dag ben ik een andere actieve vulkaan gaan beklimmen. Halverwege de reis naar de vulkaan toe kreeg de truck een lekke band en moesten we 2 uur verder hiken dan eigenlijk de bedoeling was. Het was een pittige hike, maar super mooi en het uitzicht maakte het zeker meer dan waard. Vanaf de krater hadden we een schitterend uitzicht over de omgeving en zagen we de zonsondergang. Nadat de zon onder was gegaan konden we de lava zien vanaf de krater, en dat was echt geweldig. Ik moet er niet aan denken dat je een stapje te dichtbij doet en erin tuimelt, want de rook die je vanaf de top van de krater tegemoet komt zegt genoeg.. Ik rook 3 dagen later nog naar rook. Op de terugweg stopte we bij een familie die aan de voet van de vulkaan woont en kregen we een traditioneel Nica diner. Rijst en bonen..

'Vanuit Leon trokken Ted, Eirik, Line en ik verder naar Grenada. Iedereen raadde ons Granada aan omdat het echt super zou zijn. Ik vond het er 3 x niks. Het was een onveilige buurt, en toen ik naar buiten wilde om even naar de supermarkt te lopen raadde het vrouwtje van het hostel me dat ten strengste af. Ze keek of ik niet goed bij mijn hoofd was en vroeg me of ik de schoten niet kon horen, waarvan ik heel naïf dacht dat het vuurwerk was. Het hostel had gelukkig een zwembad dus konden we ons hier wel redelijk vermaken. De dag erna zagen we s ochtends waarom het niet veilig was om hier rond te lopen, en ik wilde hier dan ook zo snel mogelijk weer weg. Ik denk dat we misschien net op een verkeerd moment hier waren, want anders kan ik niet begrijpen waarom iemand graag naar deze plek toe zou komen.

In mijn eerste verslag vertel ik over Joe, bij wie ik een paar dagen gebleven ben in Ijsland. We hebben al die tijd contact gehouden en de avond dat ik in Grenada met hem op Skype zat vroeg hij of ik even een break wilde van hectisch Centraal Amerika en naar Florida wilde komen, waar hij bij een vriend logeerde. Die vriend, Shane, is piloot en daardoor kon ik voor bijna niks naar Florida vliegen. Zo gezegd zo gedaan, dus de volgende dag nam ik een 9 uur durende bus naar San Jose, Costa Rica, en de dag erop vloog ik naar Florida. Het was super leuk om Joe weer te zien, en heerlijk om weer even in de westerse wereld te zijn waar iedereen gewoon Engels spreekt en je gewoon veilig over straat kunt wanneer je wilt. Shane woont in Jacksonville, in een kast van een huis in een zeer chique wijk. Joe haalde me op van het vliegveld en 3 uur later waren we bij Shane en Lauren, die heerlijk voor ons gekookt hadden. Ik was erg onder de indruk van hun huis, mensen van onze leeftijd in een huis als dat is gewoon niet te geloven. In Nederland ben je milionair als je in zo'n huis woont. Ik stelde me voor en Shane gaf me een groot glas wijn. Joe stelde voor me rond te leiden en ik volgde hem naar boven. Toen we terug de trap af naar beneden liepen slipte ik van de bovenste tree, en tree voor tree viel ik 10 treden naar beneden. Alles gebeurde op dat moment in slow motion, mijn gigantisch volle glas rode wijn ging alle kanten op, en er was geen tree (wit tapijt) en geen stukje muur (wit behang) dat niet onder de rode wijn zat. Ik keek omhoog, Joe recht in zijn ogen, en die kon alleen maar vragen of ik OK was. Ik was uiteraard niet OK, fysiek niks aan het handje, maar 5 minuten binnen in deze villa, en de trap en het trapgat zagen eruit als een crime scene. Omdat de wijn ook overal over mijn gezicht en kleren zat dacht Joe eerst dat ik het glas had gebroken en dat het bloed was, dus toen bleek dat het gewoon wijn was kregen we van de spanning de slappe lach. "Dinner is ready!" riep Shane vanuit de keuken, en ik durfde bijna niet meer naar binnen. Joe stelde me gerust en we spendeerden 2 uur met schrobben en boenen en lachen, en ik hoopte dat ze de schade niet zouden kunnen zien. Al met al een fantastische binnenkomer!

De dag erna gingen we naar de fitness (heerlijk na 6 weken niks!) en het zwembad. Donderdag was het Halloween, en een goede vriend van Joe, AJ, haalde ons op bij Shane thuis om de dag bij andere vrienden van Joe te spenderen. We waren met een groepje en s avonds vierden we Halloween in Jacksonville. Super leuk om Halloween in de US te vieren, want het wordt daar echt groot aangepakt. Overal zie je pompoenen met gezichtjes, en iedereen is verkleed. Joe was als gevangene en ik als heks (geen grappen aub). De zaterdag erop was de grootste American Football wedstrijd van het jaar, Georgia Florida en was het overal feest. We waren de hele dag buiten en zagen de wedstrijd, speelde bierpong, en zagen hoe iedereen langzaam aan dronken werd. Ook dit was erg leuk om een keer mee te maken, bleek dat ik net in de goede week naar Florida was gekomen. De zondag erop reden we met AJ naar zijn huis, omdat hij ons af zou zetten op het vliegveld in Orlando vanwaar we naar Costa Rica zouden vliegen. We hadden een traditioneel Engels Roast Dinner met AJ's familie, wat super gezellig was. We speelde s avonds Cranium (een soort Party en Co) en de volgende dag vertrokken we om 5 uur s ochtends naar Costa Rica.

Nadat Joe en ik aankwamen in San Jose namen we meteen de bus naar Manuel Antonio, waar we een hotel geboekt hadden voor 4 nachten. Het hotel was super, met een onwijs mooi uitzicht, alleen was het een beetje jammer dat de bouwvakkers naast onze deur elke ochtend om 6 uur begonnen. We lieten dat ons reisje niet bederven en gingen naar het strand, bezochten het National Park, gingen lekker uit eten, bezochten de barretjes s avonds en maakte een boottocht waarbij we gingen snorkelen naast het National Park. Het was er echt schitterend en we hebben een super week gehad hier.

Twee dagen geleden kwamen we hier weer terug aan in San Jose. San Jose is niet heel veilig s avonds, en nadat Joe de volgende dag weer terug het vliegtuig nam naar de US was ik hier weer in m'n uppie. Na een berg ellende te hebben gehad op het busstation omdat ik geen ticket naar Panama kon krijgen was ik er een beetje klaar mee. Ik vertel in mijn verslagen voornamelijk de leuke gebeurtenissen omdat ik niet de hele tijd wil klagen en niemand ongerust wil maken, maar Centraal Amerika is geen topbestemming voor een meisje alleen. Iedereen probeert je op te lichten, af te zetten, je kunt niemand vertrouwen en in sommige gebieden niet over straat. Het is laagseizoen hier dus in de hostels ontmoet je niet heel veel nieuwe mensen, tenzij je echt naar de hele toeristische plekken gaat.

Morgen neem ik de bus naar Panama (na gisteren een hele dag alles uit te zoeken en nu zelf maar te liegen en bedriegen kon ik toch een ticket krijgen)  en vanuit daar vlieg ik de 14e naar Quito, Ecuador. Ik kijk ontzettend uit naar Zuid Amerika, omdat ik hoop en denk dat het daar heel anders is en veel beter te doen als je alleen reist. Mocht het hetzelfde verhaal zijn vlieg ik waarschijnlijk de week erop naar Buenos Aires, waar Kelsey op dit moment aan het werk is en ga ik haar opzoeken. Vanuit daar zie ik dan weer wel hoe het verder gaat.

Zo, jullie zijn weer op de hoogte van wat ik de laatste weken heb gedaan, en geen zorgen, ik ben de reislust echt nog niet verloren! Hopelijk komt het volgende verhaal vanuit een prachtig veilig en leuk land, en kan ik weer 100 procent over alleen leuke dingen schrijven. Ik vind het nog steeds super leuk om jullie berichtjes, emails en smsjes te krijgen,en probeer altijd zsm te reageren, al gaat dat niet altijd met slechte wifi.

Heel veel liefs, en houd me zo nu en dan ook een beetje op de hoogte wat er thuis allemaal gebeurt he :) xxxx